قدرت تلقین در ویروس کرونا
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۵۴۲۱۰
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری،مطهره مهدوی مشاور و مددکار کلانتری زیرآب شهرستان سوادکوه، گفت:انسان موجودی تلقین پذیر است و تلقین پذیری یکی از ویژگیهای انسان است، خود گوییها و تلقینات بسیار تاثیر گذار هستند.
افرادی که با ساختمان مغز و اعصاب آشنا هستند، برای تلقین ارزش فوق العاده قایل هستند و میگویند حرف و تلقین روی غدد داخلی بدن اثر میگذارد و موجب بهبود یا بیماری شخص میگردد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متاسفانه این روزها با توجه به افزایش شیوع ویروس کرونا در جامعه شاهد آن هستیم که یک نوع ترس و تلقین منفی در بین افراد افزایش یافته و تصور میشود که مبتلا شدن به کرونا انسان را به کام مرگ میکشاند.
اگر این افراد با چنین ترس و پیش زمینه ذهنی به کرونا مبتلا شوند، احتمال اینکه این بیماری افراد را از پای درآورد بیشتر است، درحالی که برخی، بیماری کرونا را همانند یک آنفلوآنزا تصور میکنند و همین موضوع سبب میشود تا خیلی بهتر و قویتر بتوانند از پس آن برآیند.
شخصی که دائم نگران بیماری باشد به تدریج بیمار میشود. اثرات تلقین به قدری در انسان زیاد است که قادر است او را بیمار کند و یا از سختترین بیماریها نجات دهد.
در این شرایط ترس و نگرانی ناشی از ابتلا به ویروس کرونا، باید به زور هم که شده خود را به کارهای فرح بخش و مثبت سرگرم کنیم، زیرا انجام این نوع کارها در چنین شرایطی، تاثیر داروی مقوی را دارد و ما را از این ترس رهایی میبخشد.
افراد زیادی اظهار میکنند که علایمی از تب سرفه و یا سرماخوردگی را در خود میبینیم که این مساله ناشی از تمرکز و پرداختن بیش از اندازه ذهن به بیماری است و انقدر توجهها به این بیماری متمرکز شده که واقعا جسم را بیمار میکند. تلقینات سوء دلیل بیماری افراد
اکثر مردم آگاه نیستند که چقدر تلقینات سوء خود آنها دلیل بیماری آنهاست، همچنین نمیدانند که آنچه غالبا سلامتی آنها را باز میگرداند، تلقینات خود آنهاست نه اثرات دارو وقتی آنها فکر میکنند فلان دارو شفابخش است، همین فکر و تلقین سبب شفایشان میشود.
با تغییر افکارتان در مورد وضعیت کنونی بدن تان همه چیز تغییر میکند، هیچ بیماری لاعلاج نیست مگر اینکه ذهن لاعلاجی را بپذیرد، دانشمندان به دفعات نشان داده اند هر نوع تلقین مورد پذیرش ضمیر ناخودآگاه قرار میگیرد. تاثیر امواج منفی در سلولهای بدن در بسیاری از موارد افرادی که تلقین منفی به خود میکنند و احساس میکنند که بیماری خاصی گرفته اند یا در لحظهای به سر درد فکر کنند همان بیماری به سراغشان میآید که نشأت گرفته از تاثیر امواج منفی در سلولهای بدن است، بنابراین در علم روانشناسی این موضوع اثبات شده که اگر به مسائل منفی فکر کنید و در صورت تلقین به آن، تا حدود زیادی آن اتفاق برایتان رخ خواهد داد.
متاسفانه افراد در مواجهه با ویروس کرونا دچار خودآزاری شدهاند و در فضای مجازی به دنبال خبرهای اغراقآمیز میگردند؛ همچنین خبرهای اغراقآمیز باعث میشوند که ذهن انسان به سمت افکار منفی برود که این خود باعث بیمار شدن ذهن انسان میشود.
اگر چنانچه تلقینپذیری در مواردی از طریق خود افراد خانواده یا از طریق فضای مجازی و گروههای خاصی در افراد به وجود آید، افرادی که دچار تلقینپذیری و وسواس هستند باید مراقبت کنند، زیرا احتمال اینکه تلقینپذیری به وسواس تبدیل شود، بسیار زیاد است.
گفتگو در خصوص ویروس کرونا سبب تصویر سازی یک وحشت بزرگ و متعاقب آن ضعف سیستم عصبی و ایمنی آنها میشود.
از نظر علمی تمرکز اندیشه و تلقین در بهبود یا شدت یک آسیب اثرگذار است؛ اما صرف تمرکز تفکر منجر به معالجه یا ابتلا به یک ویروس نمیشود. تلقین افکار مثبت راهی برای کاهش اضطراب بنابراین با تلقین افکار مثبت میتوان ذهن را در جهت افکار و عقاید مثبت هدایت و از این طریق اضطراب و تنش را کاهش داد؛ یا با تمرکز بر افکار منفی ترس روانی را افزایش و آمادگی پذیرش بیماری را تشدید کرد و بر این اساس باید با استفاده از راهکارهای روانشناختی با این ویروس مقابله کرد.
یادتان باشد، هیچکس مثل شما نمیتواند احساسات آزاردهندهتان را بیدار کند. انتقادهای خشن را متوقف کنید و هنگامی که احساس میکنید در بدترین حالتتان هستید، دربارهی تواناییهایتان فکر کنید.
افراد به هر اندازهای که نشاط و خوشحالی در زندگی روزمرهشان باشد میتوانند با این ویروس مقابله کنند، همچنین با هدایت ذهن به سوی افکار مثبت و حفظ خونسردی میتوانند به راحتی از این موضوع بگذرند.
بهتر است؛ فیلمهای کمدی، خنده آور و شادی برانگیز را جمع آوری کنید و در روز در سه نوبت آنها را مشاهده کنید؛ و ترس ها، باورهای دیگران به بیماری و تردیدها را نادیده بگیرید و خشم، نفرت و افکار منفی را از خود دور کنید. شاد بگردید (طنز و لطیفه زیاد مطالعه کنید).
همچنین بهترین راهکار برای مصون ماندن از چنین تصورات و اختلالاتی، افزایش آگاهی علمی برای روشهای مقابله با بیماری کرونا است که باید در بین افراد جامعه تقویت شود و احساس روانی مطلوبی در بین مردم ایجاد کند، مثلاً بیان انتشار اخبار مبتلایان بهود یافته در خصوص ویروس این بیماری و تجربهای که داشتهاند، میتواند آثار بسیار مطلوبی در بیننده برجای بگذارد، و داشتن یک رژیم غذایی مناسب نیز میتواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و خطر ابتلا به بیماری کرونا را کاهش دهد. انتهای پیام/س
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ویروس کرونا تاثیر امواج منفی ویروس کرونا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۵۴۲۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخمهای مزمن در دیابتیها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. دکتر حسامالدین علامه در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند. وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماریهای کبد را جدی بگیرید